Daar Geert van der Heide niet op
deze dag kon, had ik met Erik-Jan
Waag afgesproken, dat we met de
brommers deze Kaasrit zouden
rijden. Was weer eens wat anders.
Dus 's morgens de Honda in de
Opel Combo geladen en toen
richting Sint Maartensvlotbrug
naar Erik-Jan. Daar de Honda

weer uitgeladen, want er moest nog een Honda brommer bij. Daar waren wij wel
een half uurtje zoet mee, want het was passen en meten, maar uiteindelijk ston-
den de brommers in de Opel Combo en wij konden er ook nog bij.

Eindelijk kon ik gas geven en we reden
richting Utrecht en Woerden. De auto stal-
den we in Kamerik, vandaar reden we op de
brommers naar Woerden. In Kamerik zagen
we de auto en aanhanger van Ton Visser
staan, dus die moesten we op het exerci-
tie terrein nog opsporen. Lang hoefden we
niet te wachten, want zoals gezegd, als Mo-
zes niet naar de berg ging, kwam de berg
wel naar Mozes en Ton tikte mij achter op
de rug. Hij was hier met Jan Min. Na wat
rondgang, gingen we in afwachting van de
show op de catwalk, waar de brommers
voorgesteld worden, koffie drinken bij de

NVT stand. Wi j gingen daarna ook
met onze brommers in de rij staan, om een praatje met de showmas-
ter te maken en dan te vertrekken.
We hadden een keurig route kaar-
tje, dus verdwalen kon er niet bij
zijn. Om even over 13:00 uur star-
ten wij vieren met de rit en hiel-
den de wegbewijzering goed bij...
Na een uurtje rijden kregen we
toch wel trek in een versnapering,
toen ik achter de bomen via een
paadje een koffietuin bij Weipoort
zag...

Koffie met gebak, natuurlijk het geijkte voor de brommerrijder. We
kregen ook nog bezoek van de pony. Binnenin het koffiehuis was
zelfs een heuse tentoonstelling over koffie , enz.

Ook zagen wij vanuit de koffietuin, de deelnemers van de kaasrit voorbij gaan. Na een klein uurtje, na afgerekend te hebben, stapten wij
weer op en reden de rit verder naar Woerden uit. Daar aangekomen werden de brommers weer op het veld gezet en gingen we het terrein
op. Er stond ook een steile wandrace. Altijd spectaculair, om te zien. In ieder geval had Erik-Jan dit nog nooit gezien.

antieke Indian motoren. Duidelijk 4takt met
lange slag. Ze zoeven dan ook op volle snel-
heid vlak langs het veiligheidstouw. Ze heb-
ben wel eens aan mij verteld, dat het net is,
alsof op je een eindeloze weg rijdt. Terug
naar beneden is moeilijker,dan omhoog. Draai
je je gas teveel dicht, kletter je naar beneden.
Dus opletten geblazen voor de coureurs. Na
afloop praatje over de kosten en dan mag je
Euro's naar beneden gooien, als dank voor

Onderstaande oude foto's van mijzelf en mijn moeder op de Berini Jeunesse
1962 hingen op de fotowall bij de Beriniclub. Daar heb ik ook de afspraak ge-
maakt tot revisie van mijn Berini blok wat betreft het schakelen. Daar zijn we
later dus met het JLO Museum uitgekomen, wat er aan de hand was.

de show. En beetje doof daal je dan weer af de tent uit,
het terrein op. Spectaculair! We zwermden weer uit over
het terrein. Er viel nog een hoop te zien. Onderdelen,
mooie brommers, motorfietsen, antieke wegenwacht en
nog veel meer. Voor de eetstalletjes was het drukte van
jewelste. Koffie en koek ook volop verkrijgbaar. Ton
Visser had mij op een fototent gewezen. Daar moest ik
maar's gaan kijken. Wij met z'n tweeen de tent in en wat
zag ik daar. Een foto van ons overleden lid Peter Roo-senschoon op de catwalk met een mobylette uit dacht ik
2012. Wij naar de NVT tent toe en vroegen, of we die foto
mochten hebben. Op de vraag waarom dan, legden wij
het aan de standhouder uit. En ja, we mochten de foto
hebben en hebben die later aan Erik-Jan gegeven. Die
zou hem bij zijn weduwe brengen en is daar goed terecht
gekomen. Zo maak je nog eens wat mee.

Toch weer een mooie dag met een paar verrassingen en de afspraak, dat in November het Jeu-
nesse blok met reserve onderdelen naar Numansdorp gebracht zou worden door mijn zoon, die

Nog even het terrein over, toen zag ik bij de "Bromfiets" stand, dat het boek "De Bromfiets" tegen gereduceerde prijs te koop was . En de
schrijver van het boek was er nog en die signeerde het laatste boek voor mij. Weer mooi voor de verzameling...

in Rotterdam woont. Scheelde mij weer een ritje. Het einde van deze dag naderde en we reden met z'n allen weer terug naar Kamerik, la-
den de brommers in en gingen huiswaarts. Ton Visser en Jan Min lieten wij achter ons, want die reden met een aanhanger en wij niet.
Een dag voor herhaling vatbaar!!!