lende richtingen zoeken. Uiteindelijk kwamen we bij het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen uit en daar stonden ze te wachten. Hadden de
bel van de spoorwegovergang niet gehoord. Kon ik net mooi het ritten registratie programma op de telefoon starten. Via de Grote Oost, de
binnenhaven, de Karperkuil en langs de Kleine Oost en Willemsweg kwamen op de Schellinkhouterdijk. Het was niet druk op de weg, weinig
dagjesmensen, sporters, auto's en motoren. Dat is weleens anders geweest. Langs het IJsselmeer kwamen we weer op de Zuiderdijk. Er
woei een stevige wind, maar de Honda trok het makkelijk. Met een tempootje van 40Km/u was het lekker langs het IJsselmeer rijden. Langs
Kraaienburg ging het verder naar Oosterleek, De Weed en Tersluis. Langs Broekerhaven, de provincialeweg en Voorland, waar ik bijna on-
deruit ging. Er fietsten twee vrouwen achter elkaar, ik toeterde uit voorzorg en de voorste stopte plotseling. Ik zat er vlak achter, gelukkig met
geringe snelheid. De linker zat de dicht op haar buurvrouw en ging naar links onderuit. Nog net via het gras kon ik uitwijken en was veilig. Mijn
schuld was het niet, dus reed ik door. De vrouw was ook in het gras links van het fietspad gevallen. Pffff! Moest er niet aan denken, had er net
7 weken rust op zitten, genezen en had bijna weer een rachel te pakken. Dat gaat vaak zo, je toetert, ze houden de benen stil (waarom?), kij-
ken achterom, zwenken dan naar links en moeten als een haas weer naar rechts, zodat je er net nog langs kan. Ga meteen naar rechts en
achter elkaar! Via de Flevolaan en Bosmankade bij het station, kwamen we weer bij een bekend adres, Peter Visser's snack en vistent. Even
een uurtje lekker opgestoken met fris, vis en patat, ed. dat prima smaakte. Weinig toeristen, en nog steeds mooi weer.....